“Nie lubię”,
czyli o tym, jak magicznie działa zgoda na nielubienie
——————————————————————-
kiedy rodzic słyszy “nie lubię”
myśli i uczucia galopują w nim często
w popłochu, panice
co zrobić z tym “nie lubię”?
skoro ono mi “nie lubię”
to mam problem
bo przecież powinno lubić
bo gdy nie lubi, to może nie chcieć się uczyć
podpowiada panika
“nie lubię” paniczne i blokujące
mówi o rodzicu
że to rodzic czegoś się boi
że może ma nierealne oczekiwania
że może sam uważa, że wszystko powinien lubić
że sam swojego “nie lubię” nie akceptuje
że… (dopowiedz cokolwiek, co czujesz)
“nie lubię” mówi dziecko do rodzica
gdy ma pewność, że może powiedzieć
że ma prawo nie lubić
że nie będzie krzyku
przekonywania, zaprzeczania
mówi, gdy czuje się bezpieczne w relacji
gdy jest zgoda, akceptacja, przyjęcie, słyszenie
“nie lubię”
za zaakceptowanym “nie lubię”
idą niezwykle cenne informacje
dla rodziców
o dziecku
dlaczego “nie lubi”
co mu w tym przeszkadza
jakie ma oczekiwania
czasem są tak małe, że
rozwiewa je wypowiedzenie na głos
czasem dziecko “nie lubi”
i ma bardzo ważny powód
zaskakujący świadomością dziecka
wtedy jeszcze mocniej trzeba doceniać
swoją rodzicielską zdolność akceptacji
akceptacji dziecięcego “nie lubię”
bo dziecko uwolnione
a rodzic świadomy.